د ګوهـر شـاهي فرمـودات
که څوک ټول عمر عبادت وکړي، لیکن په آخر کې د امام مهدي او حضرت عیسی مخالفت یې وکړ، څوک چې به دنیا ته دویمځلي راځي (عیسی د جسم سره او مهدی د ارضي روحونو سره) نو هغه د بلیعم باعور په شان دوزخي او د ابلیس په شان مردود دی. که چا ټول عمر د سپيو پشان ژوند ترسره کاوه خو په آخره کې له هغوۍ سره یو ځای او د هغوۍ سره یې مینه وکړه نو هغه به د سپي څخه په حضرت قطمیر بدلیږي او جنت ته به ځي.
ځینې فرقی او مذهبونه وایي چې عیسی وفات شوی دی. په افغانستان کې د هغه مزار دی. دا غلط پروپاګند دی. په افغانستان کې د کوم یو بل عیسی نومي بزرګ مزار دی. په هاغه د پیاده سفرونو زمانه کې د میاشتو په سفر تګ کول او بیا دفن کول څه مقصد لري؟ بیا هغوۍ وایي: آسمان ته څنګه اوچت کړی شو؟ مونږ وایوو آدمٴ آسمان څخه څنګه راوړل شو؟ البته ادریسٴ هم د ظاهري جسم سره په جنت کې تر اوسه موجود دی. خضر او الیاس چې په دی دنیا کې دي هغوۍ ته هم لا تراوسه مرګ ندی راغلی.
د غوث پاک لمسی حیات المیر د (۶۰۰) کلونو را پدیخوا ژوندی دی. غوث پاک ویلي وه: تر هاغه وخته پوری باید مړ نشی ترڅو چې دی زما سلام مهدیٴ ته نوي رسولی. شاه لطیف ته د بري امام لقب حیات المیر ورکړی وه. د مري په لور د (باره کوه) په سیمه کې د هغه د حجری نښان تراوسه محفوظ دی.
"د ظاهری ګناه سزا بندخونه، جرمانه یا د یوی ورځی اعدام دی. که څوک د فقر (روحانیت) په مسلک کې دی نو د هغه سزا ملامتی ده. حال دا چې د باطني ګناهونو سزا ډیره زیاته ده. د غیبت کوونکي جرمانه د هغه د نیکۍ اخیستل او د دویم فریق په نیکیو کې شاملیدل دي. حرص، حسد، بخل او تکبر د هغه لیکل شوي نیکۍ له منځه وړي. که په هغه کې یو اندازه نور هم وي نو د نبیانو او ولیانو د ګستاخۍ او بغض له وجی د هغه څخه اخیستل کیږي. لکه څنګه چې د شیخ صنعان څخه د شیخ عبدالقادر جیلاني د ګستاخۍ په وجه د کشف او کرامتونو سلب کیدل د دی یو بیلګه ده."
یوه واقعه ده چې بایزید بسطامی ته خبر راغی چې یو څوک هغه ته سپکی سپوری وایي نو هغه دی کس ته تنخواه مقرره کړه. هغه به تنخواه هم اخیستله او سپکی سپوری به یې هم ویلی. یو ورځی د هغه میرمنی وویل: یا نمک حرامي پریږده یا تنخوا اخیستل یا سپکی سپوری ویل. بیا هغه تعریف کول پیل کړل. تاسو ته چې کله د تعریف په اړه راپور درکړل شو نو د هغه تنخواه مو بنده کړه. بیا هماغه سړی د بایزید په خدمت کې حاضر شو او ویې ویل: دا چې سپکی سپوری می ویلی نو معاش دی راکاوه، اوس د تعریف په وجه تنخواه ولی بنده شوه. تاسو وفرمایل: ته هغه وخت زما مزدور وی، ستا په سپکو سپورو زما ګناهونه سوځیدل ما د دی کار معاوضه تا ته درکوله. اوس د څه شي معاوضه درکړم؟ د مندرجه بدیو تعلق د اماره نفس سره دی د کوم مرسته کوونکی چې ابلیس دی. البته تقوا، سخاوت، درګزر، صبر و شکر، عاجزي او د انوارِ الٰہي تعلق د قلبِ شهید سره دی، د کوم مرسته کوونکی چې (ولی مرشد) دی.
تر هاغه وخت پوری چې نفس اماره دی د هر ډول پاک کلام انوار په زړه کې ځای نه نیسي. بی له شکه چې که څوک د لفظونو او آیتونو حافظ هم جوړ شي، بیا هم طوطی دی. کله چې ستا نفس مطمؑنه شي بیا ناپاکه شیان ستا په زړه کې نشي پاتی کیدی، بیا ته مرغِ بسمل یې. د نفس پاکولو لپاره کوم نفس شکن ولټوه. چاته چې د الله له لوري رسمي دنده ورکړل شوی وي.
د جسم بیروني طهارت د اوبو سره کیږي حال دا چې د جسم دننه پاکول د نور سره کیږي. د طهارت پرته دا ګنده او ناپاک دی. صاف جسم د عبادت الٰہي قابل وي، البته صاف زړه د الٰہي تجلیاتو قابل وي. بیا نو آسماني کتابونه هدایت ورکوي پاکانو ته (هدی اللمتقین) ورنه د کتابونو خاوندان د کتابونو د خاوندانو دښمنان جوړیږي. مجدد الف ثاني په مکتوبات کې لیکلي: (قرآن د هاغه خلکو د ویلو ندی د کومو خلکو چې نفس اماره دی. مبتدي ته پکار دي چې اول د الله ذکر وکړي یعنی دننه وجود پاک کړي، منتهي ته پکار دي چې قرآن ولولي.)
حدیث: ځینې خلک قرآن لولي او قرآن پر دوۍ لعنت وروي.
بلهی شاه:
کھا کے سارا مکر گئے جنھاں دے بغل وچ قرآن
د هر څه د خوړلو څخه ورسته منکر شول، د چا په تخرګونو کې چې قران دی
عابد دا ګمان لري چې هغه د الله لپاره عبادت او شب بیداري کوي او له همدی وجی الله ته نږدی دی. عبادت څخه وروسته ستا دعا: صحت، اوږد ژوند، مال و دولت او حور و قصور دي. فکر وکړه! آیا تا کله هم دا دعا غوښتلی وه چې، ای الله زما هیڅ ندي پکار یواځی تا غواړم؟
عالم ګمان کوي چې زه خدای ته د نږدی والي له امله بخښلی شوی یم. ځکه چې زما دننه علم او قرآن دی بیا ته نورو ته دوزخي ولی وایې حال داچې هر مسلمان ته څه نا څه علم او د قرآن زیات شمیر سورتونه یاد دي. فکر وکړه! علم څوک خرڅوي؟ خپل ځان څوک خرڅوي؟ د ولیانو غیبت څوک کوي؟ حاسد، متکبر، او بخیل څوک دی؟ په زړه کې يو څه، په خوله بل څه، سهار یو څه، ماښام بل څه، دا د چا کسب دی؟ رښتیا په دروغو او دروغ په رښتیا بدلول او خلکو ته وړاندی کول څوک کوي؟ که ته له دی څخه لری یې نو ته د رسول خلیفه یې! ستا لوري ته شا کول هم بی ادبي ده.
یعنی...قاری په نظر راځي، خو حقیقت کې دی قرآن (علامه اقبال)
که چیری ته په دی خصلتونو کې ډوب یې نو بیا ته هماغه یې د کوم چا په هکله چې لیوه ویلي وه چې که ما یوسف خوړلی وي نو الله دی ما د څوارلسمی پیړۍ په علماؤ کې را پاڅوي.
د ژباړې معلومات
دا ژباړه د ټولنې پر بنسټ ولاړه ده او دقت او د اصلي متن سره مطابقت یقیني کولو لپاره تایید ته اړتیا لري.