په مريخ کې انساني ژوند اوس هم شته البته په لمر کې آتِشي مخلوق آباد دی
ویل کیږی چې کله یو خلا باز سپوږمۍ ته ورسید. هغه وغوښتل چې د پورته سیارو څیړنه وکړي نو هغه د آذان غږ واورید د کوم څخه چې هغه متاثر او مسلمان شوی وه. هغه د مریخ دنیا وه په کوم کې چې د هر مذهب خلک آباد دي. زمونږ ساینسدانان اوس مریخ ته ندي رسیدلي مګر د هغه ځای خلک څو ځلی دی دنیا ته راغلي دي. او د تجربی لپاره یې د دی ځای انسانان هم له ځانه سره لیږدولي دي. د دوۍ ساینس او ایجادات زمونږ څخه زیات پرمختللي دی. زمونږ راکټونه یا ساینسدانان که هلته ورسیدل نو بیا هم د هغوۍ د ګرفت څخه نشي خلاصیدلی.
یو بل آدم ته الله ډیر علم ورکړی وه او د ده اولادونه د علم په وسیله بیت المعمور ته رسیدلي وه یعنی که الله به پرښتو ته یو فرمان ورکاوه، لاندی به هغوۍ اوریدلو. یوه ورځ پرښتو وویل: ای الله دا قوم زمونږ په معاملاتو کې لاس وهنه کوي. مونږ چې کله د یو کار لپاره دنیا ته ځو نو دوۍ د مخکی څخه د هغی بدیل راپیدا کړی وي. الله جبریل ته وویل: (لاړ شه د هغوۍ امتحان واخله!). یو دولس کلن ماشوم رمه څروله. جبرائیل د هغه څخه وپوښتل: آیا تاسره هم کومه علم شته؟ هغه وویل: پوښتنه وکړه! جبرائیل وویل: ووایه اوس جبرائیل چیری دی؟ هغه سترګی بندی کړی او ویې ویل: په آسمانونو کې نشته. نو بیا چیری دی؟ هغه وویل: په ځمکو کې هم نشته. جبرایېل وویل: نو بیا چیری دی؟ هغه سترګی پرانستلی او ویې ویل: ما په څوارلس طبقو کې د څارنی هڅه وکړه، هغه یو ځای کې هم نشته، یا خو زه جبرائیل یم یا ته جبرائیل یې. بیا الله پرښتو ته وویل: دا قوم د سیلاب په وسیله غرق کړۍ. هغوۍ دا فرمان واورید او د اوسپنی او ښیښو مکانونو جوړول یې پیل کړل. بیا د زلزلی په وسیله دا قوم غرق کړی شو. په هاغه وخت کې یې دی سیمی ته( کالده) او اوس یونان ویل کیږي. دوۍ به د روحاني علم په وسیله، او اوس زمونږ ساینسدانان د ساینسی علم په وسیله د رب په کارونو کې لاس وهنه کوي.
د دوۍ د ویرولو په خاطر اوس په ټیټه کچه تباهي، او د پوره تباهۍ لپاره یې یوه سیاره د ځمکی په لور روانه کړی ده. د کومی پریوتل چې ۲۰ څخه تر ۲۵ کلونو پوری متوقع دي او هغه به د دنیا آخري ورځ وي. د هغی یوه ټوټه دوه کاله مخکی پر مشتري را پریوتلی وه. ساینسدانانو سره هم د دی معلومات شته او دوۍ د دی له تصادم څخه مخکی پر سپوږمۍ یا په کومه بله سیاره کې د اوسیدلو په لټه کې دي. البته په سپوږمۍ کې د ځمکو ویشل هم پیل شوي. د دی باوجود چې دوۍ په دی پوهیږي دا چې په سپوږمۍ کې د انساني ژوند آثار یعنی هوا، اوبه، ونی بوټي نشته! بیا د دی هڅو مقصد څه شی دی؟ پاتی شو د پلټنی سوال! سپوږمۍ او مشتري ته په رسیدلو انسانیت ته څه ګټه لاس ته راغله؟ آیا داسی کومه د عمر د اوږدوالي یا د مرګ د شفا نسخه یا دارو ترلاسه شوه؟ که د مریخ مخلوق ته ورسیدل بیا هم د هاغه ځای آکسیجن او ددی ځای آکسیجن د توپیر په وجه هلته ژوند کول ممکنه ندي، بس بی فایدی د شتمنۍ ضایع کول دي، که همدا شتمني روس او امریکا په بی وزلو خلکو ولږوي نو ټول به خوشحاله شي. د آدمیت د فرق په وجه د یو بل د تباه کولو لپاره د اتوم د بمونو جوړولو لړۍ روانه ده البته د بمونو پرته به هم دا دنیا یوه ورځی تباه کیږي.
د ژباړې معلومات
دا ژباړه د ټولنې پر بنسټ ولاړه ده او دقت او د اصلي متن سره مطابقت یقیني کولو لپاره تایید ته اړتیا لري.